Samenvatting

Deze voortgangsrapportage gaat over de activiteit van de wolf in Nederland in de periode van 21 oktober 2023 tot en met 15 februari 2024. In totaal zijn er in deze periode 51 verschillende wolven in Nederland aangetoond met DNA. Daarvan zijn 26 wolven voor het eerst in Nederland aangetroffen; de meeste daarvan zijn nakomelingen (van bekende roedels) die voor het eerst geïdentificeerd zijn. De overige wolven zijn al eerder in Nederland aangetoond met DNA. Dit zijn gevestigde wolven of zwervende wolven zonder vaste territoria.

Territoriaal gedrag

Het natuurlijke gedrag tussen aangrenzende en concurrerende roedels is voor het eerst in Nederland vastgelegd op beeld. Wolven staan geen vreemde wolven toe in hun territorium. In de winterperiode vindt paarvorming en territoriumafbakening plaats, soms met agressie tot gevolg. Dit werd afgelopen januari gefilmd op de Veluwe.

Wolf mogelijk gedood door wolf

Voor het eerst is een dode wolf gevonden in Nederland die mogelijk is gedood door een andere wolf. Op 1 december 2023 is een volwassen vrouwelijke wolf dood aangetroffen in de bossen in de omgeving van Elspeet. Bij de sectie zijn op verschillende plekken op het dier bijtsporen gevonden die fataal bleken voor de wolf. Hieruit blijkt dat de wolf mogelijk is gedood door één of meerdere soortgenoten.

Bijzondere zwerftocht te volgen via DNA

Een mannelijke wolf heeft de afgelopen periode ruim 500 km afgelegd in Nederland, België en Duitsland. Dat blijkt uit DNA van de wolf dat is aangetroffen op verschillende plekken in deze landen. In oktober 2023 kwam de wolf via Bremen (Duitsland) naar Nederland. Hij was enige tijd in Gelderland en in november 2023 werd zijn DNA aangetroffen in Duitsland en daarna in Vlaanderen. Hij verbleef een tijd bij de Belgische wolvin Emma en was in december 2023 weer terug in Nederland.

Schademeldingen bij BIJ12

BIJ12 ontving in de afgelopen periode 359 meldingen van vermoedelijke wolvenschade aan landbouwhuisdieren. Vier van deze meldingen zijn niet verder onderzocht omdat bij de eerste beoordeling bleek dat het niet om wolvenschade ging. De DNA-analyse toonde in 310 gevallen aan dat het om wolvenschade ging. Eén keer kwam goudjakhals uit de DNA-analyse. Achttien keer werd het DNA van hond aangetoond. In negentien gevallen gaf de analyse geen resultaat en in zeven gevallen was DNA-afname niet mogelijk. Die meldingen zijn of worden nader beoordeeld op basis van veldbezoek, locatie en schadebeeld. Van de meldingen die inmiddels nader beoordeeld zijn, was in twaalf gevallen predatie door wolf niet uit te sluiten.