Veldbezoek Hoeksche Waard
Het faunaschadesysteem in de praktijk
"Faunaschade is geen kwestie van schuld, maar van balans tussen natuur en samenleving.”
Op uitnodiging van AV-lid Heidi Looij ging ik, Meije Gildemacher woordvoerder bij het IPO/BIJ12, op 9 mei 2025 mee op werkbezoek in de Hoeksche Waard. Al bij het ochtendgloren beloofde het een prachtige dag te worden – en dat werd het ook.
We verzamelden bij boer Henk Melissant in Goudswaard, aan de grote koffietafel met versgezette koffie en heerlijke tulband. Heidi had een deskundig gezelschap om zich heen verzameld: betrokken ondernemers en vrijwilligers, met diepe praktijkervaring in de landbouw en alles wat daarbij komt kijken.
Tijdens het voorstelrondje vertel ik kort over mijn rol als woordvoerder van het IPO/BIJ12. Faunaschade is daarbij een terugkerend thema in gesprekken met media – meestal over de wolf, eerlijk gezegd. Daarom is het zo waardevol om in de praktijk te horen hoe ingrijpend het kan zijn als ganzen je oogst aantasten, en hoe groot de inzet van boeren is om biodiversiteit te behouden. Neem het AD-artikel over Henk Melissant, waarin hij vertelt hoe hij de hommel actief beschermt – het laat zien dat agrarisch ondernemerschap en natuurbewustzijn prima samen kunnen gaan.
Maar aan tafel blijkt ook dat er misverstanden zijn over het faunaschadesysteem: wat doet BIJ12 precies, en wat is de rol van de provincies? Kort en helder: de provincies bepalen, BIJ12 voert uit.
Na de koffie stappen we in de bus van Henk. Via de kronkelende dijk laten we Korendijk achter ons en rijden richting het Haringvliet. Langs de weg lijkt het tarweveld er nog goed bij te staan, maar dichter bij de dijk is de schade zichtbaar: veel aangevreten gewas. Er worden bedragen genoemd van duizenden euro’s per perceel. Ondertussen hoor ik anekdotes over het verjagen en bejagen van ganzen – wat bepaald geen sinecure blijkt. Ganzen zijn slimme dieren: ze herkennen auto’s, laten zich niet zomaar afschrikken en weten precies waar de jagers zitten.
Aan de politiek – aan de provincies – de taak om kaders te stellen: wat is aanvaardbare schade, wat mag worden bestreden, hoe vergoeden we schade eerlijk? Zoals een van de aanwezigen het treffend verwoordde: “Faunaschade is geen kwestie van schuld, maar van balans tussen natuur en samenleving.”
